Ενδομητρίωση

Η ενδομητρίωση είναι μία συχνή ασθένεια η οποία πλήττει το 10% περίπου των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας, με σοβαρές συνέπειες στην ποιότητα ζωής της γυναίκας και συχνά σχετίζεται με κατάθλιψη. Επίσης μια στις τρεις γυναίκες που έχει πρόβλημα υπογονιμότητας έχει ενδομητρίωση.

Στην ενδομητρίωση, το ενδομήτριο δηλαδή ο ιστός που καλύπτει φυσιολογικά το εσωτερικό της μήτρας αναπτύσσεται σε διαφορετικά μέρη όπως στις ωοθήκες, σάλπιγγες, εξωτερική επιφάνεια μήτρας, τράχηλος της μήτρας, αιδοίο. Στις περιοχές αυτές αναπτύσσονται εστίες ενδομητρίωσης ή οζίδια. Aν οι ενδομητριακές εστίες βρεθούν επάνω στην επιφάνεια της ωοθήκης μπορεί να σχηματιστεί μια ενδομητριακή κύστη ή “σοκολατοειδής κύστη”.

Η ενδομητρίωση οδηγεί σε χρόνια φλεγμονή, συμφύσεις και κοιλιακό άλγος. Η κλινική εικόνα εξαρτάται από την εντόπιση και την έκταση των βλαβών αν και η ένταση των συμπτωμάτων δεν συμβαδίζει υποχρεωτικά με την εξάπλωση και την βαρύτητα της πάθησης. Ο πόνος είναι το κύριο σύμπτωμα και μπορεί να εκδηλωθεί  με διάφορους τρόπους όπως πόνος κατά την διάρκεια της περιόδου, στην ωορρηξία, πόνος σε συγκεκριμένες στάσεις στην ερωτική επαφή ή ακόμα πόνος σε καθημερινή βάση στην κοιλιακή χώρα λόγω συμφύσεων. Επίσης σε κάποιες περιπτώσεις δημιουργούνται εστίες σε όργανα όπως η ουροδόχο κύστη ή στο έντερο με συνέπεια την εκδήλωση συμπτωμάτων από τις συγκεκριμένες περιοχές. Η ενδομητρίωση σχετίζεται συχνά με μειωμένη γονιμότητα, όσο βαρύτερη είναι η ενδομητρίωση τόσο μεγαλύτερη δυσκολία για τεκνοποίηση, αλλά η ίδια η εγκυμοσύνη θέτει σε ύφεση τη νόσο.

Η διάγνωση συχνά καθυστερεί χρόνια και πολλές γυναίκες απευθύνοντε σε διάφορους ιατρούς μέχρι να καταλήξουν στην σωστή διάγνωση και στην θεραπεία της νόσου. Αύτη η καθυστέρηση δυστυχώς επιβαρύνει την κλινική εικόνα και ο πόνος με τον χρόνο χειροτερεύει και συχνά παίρνει χαρακτήρα γενικευμένου πόνου, όχι ξεκάθαρα σχετιζόμενου με τον κύκλο της γυναίκας. Πολύ σπουδαίο ρόλο στην διάγνωση της ενδομητρίωσης παίζει το αναλυτικό ιστορικό, η κλινική εξέταση από έμπειρο γυναικολόγο και το διακολπικό υπερηχογράφημα. Η βεβαίωση ότι πράγματι μια γυναίκα έχει ενδομητρίωση γίνεται μόνο με λαπαροσκόπηση. Μόνο με την λαπαροσκόπηση ελέγχουμε ακριβώς την έκταση της ενδομητρίωσης.

Η θεραπεία είναι φαρμακευτική ή χειρουργική ή συνδυασμός και των δύο. Τα φάρμακα συνήθως χορηγούνται για 3-6 μήνες χωρίς κάποια διακοπή με σκοπό την παροδική κατάργηση της περιόδου.
Η χειρουργική επέμβαση γίνεται με λαπαροσκοπική μέθοδο, με μικρές οπές στην κοιλιακή χώρα και αφαιρούνται ή καταστρέφονται όλες οι εμφανείς εστίες και κύστες ενδομητρίωσης. Η λαπαροσκοπική χειρουργική αφαίρεση πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένους χειρουργούς γυναικολόγους ώστε να γίνεται ολοκληρωτικά εξαίρεση της νόσου.

Η γυναίκα δεν είναι πλέον αβοήθητη στο πρόβλημα της, οι εξελίξεις στη ιατρική, νέες φαρμακευτικές αγωγές με λιγότερες παρενέργειες και η λαπαροσκοπική χειρουργική έχουν συμβάλλει πολύ στην θεραπεία της ενδομητρίωσης βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής της ασθενούς.